vptz thuis waken logo

vptz tekst er zijn rood

vptz tekst er zijn mobiel rood

Ons werk
Vrijwilligers
Onze verhalen
Hulp aanvragen

De Verhalen van vrijwilligers

  • De ene wake is de andere niet
    De ene wake is de andere niet, dat weet je natuurlijk wel. Mensen verschillen en gaan ook heel verschillend met elkaar om. Dat weet je ook wel, zeker als je wat ouder wordt en onderweg soms een beetje oplet. Lees verder →

  • De Vuurdoop
    Mijn eerste keer als vrijwilliger vind ik een beetje spannend. Door een misverstand ben ik ook nog eens een kwartier te laat. De zorgprofessional die ik aflos, laat me binnen. Ze vertelt me hoe het gaat met meneer en laat ook zien hoe ik hem kan begeleiden zonder zijn pijnlijke arm en schouder aan te raken. Dan gaan we bij hem kijken. Lees verder →

  • Het verhaal van Nico
    Nico vindt dat door het waken bij stervenden zelf heel bewust is gaan leven. “En nadenken over je eigen einde. Over hoe jijzelf zou omgaan met die bepaalde situatie”. Klik HIER voor het verhaal van Nico.

  • Soms moet je "ER UIT!!".
    Niet altijd is een stervende blij met onze komst. Dat blijkt ook uit het verhaal van een van onze vrijwilligers onder de titel “Er uit!”. Klik HIER om te lezen over deze kortstondige wake.

  • Een kleinood uit dankbaarheid.
    Het verhaal van een vrijwilliger bij de wake van een meneer die onze vrijwilliger verraste met een “kleinood”. Die meneer was de vogel in de nacht. Klik HIER om kennis te maken met het kleinood.

  • Waken bij de freule.
    En soms overkomt het een vrijwilliger om er te zijn als iemand overlijdt. Klik HIER voor die ervaring.

  • Mijn allereerste wake.
    Een ervaring van de eerste wake hoort ook in deze bloemlezing. klik HIER om te lezen hoe dat voor een van onze vrijwilligers was
Ons werk
Vrijwilligers
Onze verhalen
Hulp aanvragen

Graag contact...

Onjuiste invoer, probeer opnieuw svp.
Onjuiste invoer, probeer opnieuw svp.
Onjuiste invoer, probeer opnieuw svp.
Invalid Input

Wat doet de VPTZ?

animatie VPTZ Nederland

Veel terminale patiënten geven aan thuis te willen sterven. In hun eigen, vertrouwde omgeving en omringd door mensen van wie ze houden. Vaak neemt de levenspartner, een familielid, vriend(in) of goede buur als vanzelfsprekend een deel van de verzorging op zich. Deze verzorging door een naaste noemt men mantelzorg.

Lees verder